ارزیابی پروژه‌های شهری نشان داده است که، عدم تحقق‌پذیری طرح‌های توسعه شهری- در هر مقیاسی- بیش‌از عوامل ماهوی، معلول عوامل رویه‌ای است. عدم ضرورت تعریف پروژه، هم‌پوشانی پروژه‌های تعریف شده با اهداف متفاوت برای یک موضع خاص و فقدان چارچوب‌های هماهنگ کننده بین خروجی‌های پروژه‌های متفاوت که یک موضع خاص را متأثر می‌سازند، در کنار مسایلی چون «تعارض پروژه‌ها با یکدیگر، انتخاب مجدد پروژه‌های مشابه با موارد ناموفق گذشته، تنوع بیش‌از حد پروژه‌ها، گسترده شدن ناآگاهانه دامنه فعالیت‌ها، انتخاب تعداد پروژه‌های بیش از توان اجرایی و مالی» باعث شده است که نهاد تعریف کننده طرح از یک سو متحمل زمان و هزینه قابل توجه در انجام پروژه‌ها گردد و از سوی دیگر در دستیابی به چشم‌اندازی که در سطوح بالاتر برای موضع مورد نظر متصور شده است، موفق نشود.

طرح «تدوین و ارائه برنامه مقدماتی طرح‌های موضعی و موضوعی» به‌سفارش اداره کل شهرسازی و طرح‌های شهری معاونت معماری و شهرسازی شهرداری تهران برای ارایه خدمات عامل چهارم تهیه شده است. در این مطالعات با استفاده از روش «نظام مدیریت سبد پروژه‌ها» به‌عنوان یکی از کارآمدترین و متداول‌ترین روش‌های روز، از میان بیش از 800 طرح موضعی و موضوعی و تکالیف کمیسیون ماده 5 و شورای‌عالی شهرسازی و معماری ایران و برنامه‌های 5ساله شهرداری که برعهده شهرداری تهران می‌باشد، طرح‌های اولویت‌دار شناسایی برنامه مقدماتی طرح‌هاي موضعی و موضوعی تدوین گردیده است.